¹ தகுந்த யோசனையின்றி அவர்கள் தங்களுக்குள் இவ்வாறு சொல்லிக் கொள்ளுகிறார்கள்: "நம் வாழ்நாள் குறுகியது, கவலை நிறைந்தது@ மனிதன் சாவுக்குப்பின் யாதொரு நன்மையும் அடையப் போகிறதில்லை, கீழுலகினின்று யாரும் திரும்பி வந்ததாக நாம் அறியோம்.

² நாம் பிறந்ததோ தற்செயலாய் நேர்ந்தது, செத்த பிறகு இதற்கு முன் ஒரு போதும் இருந்திராதவர் போல் ஆகிவிடுவோம்@ நமது உயிர்மூச்சு வெறும் புகையே, நம் பகுத்தறிவு நமது இதயத் துடிப்புகளின் தீப்பொறியே.

³ அது அவிந்தால், உடல் சாம்பலாய்ப் போகும்@ உயிரோ அற்பக் காற்று போல் சிதறிப் போகும்@ நமது வாழ்வு கார்மேகத்தின் நிழல் போல் கடந்துபோகும்@ கதிரவனின் கதிர்களால் துரத்துப் பட்டு அதன் வெப்பத்தால் தாக்கப்படும் மூடுபனி போல் சிதறிப் போகும்.

⁴ காலத்தோடு நமது பெயர் மறக்கப்படும், நம் செய்லகளை யாருமே நினைக்கமாட்டார்கள்.

⁵ ஆம், நமக்குக் குறிக்கப்பட்ட காலம் நிழலைப் போல் கடந்து மறைகிறது, சாவுக்குப் பின் நாம் திரும்பி வருதல் இல்லை, முடிவு முத்திரையிடப்படுகிறது, எவனும் திரும்பி வருதல் இல்லை.

⁶ ஆதலால், தற்கால நன்மைகைளைத் துய்ப்போம், வாருங்கள்@ படைப்புப் பொருட்களை நம் இளமையிலேயே பயன்படுத்திக் கொள்ள விரைவோம்.

⁷ விலையுயர்ந்த மதுவை நிரம்பப் பருகுவோம், நறுமணத் தைலங்களைப் பூசிக் கொள்வோம், இன்பம் என்னும் மலரைப் பறிக்காமல் விடோம்.

⁸ வாடிப் போகு முன்பே ரோசா மலர்களால் முடி செய்து அணிவோம், நாம் இன்புறாத இடம் எங்குமே இருக்கலாகாது.

⁹ நம் காமச் செயல்களை நம்மில் ஒவ்வொருவனும் செய்வானாக, சிற்றின்பத்தின் சுவடுகளை எங்கணும் விட்டுச் செல்வோம், ஏனெனில் இதுவே நம் பங்கு, இதுவே நம் பாகம்.

¹⁰ நீதிமானாகிய எளியவனை ஒடுக்குவோம், கைம் பெண்ணைக் கொடுமை செய்வோம், முதியவரின் நரை வயதையும் மதிக்கமாட்டோம்.

¹¹ ஆனால் நமது வலிமையே நீதியின் சட்டமாய் இருக்கட்டும், ஏனெனில் வலிமையற்றது எதுவும் பயனற்றதே.

¹² நீதிமானை நாம் மடக்கப் பார்ப்போம், ஏனெனில் அவன் நமக்குத் தொல்லையாய் இருக்கிறான், நம் நடத்தைக்கு அவன் பகையாளியாய் இருக்கிறான், திருச்சட்டத்திற்கு எதிராய் நாம் செய்யும் பாவங்களைக் கண்டிக்கிறான். நமது பயிற்சிக்கு எதிரான பாவங்களை நம் மேல் சுமத்துகிறான்.

¹³ கடவுளைப் பற்றிய அறிவு தனக்கிருப்பதாகச் சொல்லிக் கொள்கிறான், ஆண்டவரின் குழந்தை என்று தன்னைக் கூறிக் கொள்கிறான்.

¹⁴ நம் சிந்தனைகளின் நடமாடும் கண்டனவுரையாய் இருக்கிறான்:

¹⁵ அவனைக் காண்பதே நமக்குத் தாங்கமுடியாததாய் இருக்கிறது@ ஏனெனில் அவன் நடத்தை மற்றவர்களின் நடத்தை போலில்லை, அவனுடைய போக்கே தனிப்பட்டது.

¹⁶ ஈனர்கள் என்று நம்மை அவன் எண்ணுகிறான், அசுத்தமானவை என்று நம் நெறிகளை அவன் விலக்குகிறான்@ நீதிமான்களின் கடைசி முடிவை ஆவலாய்த் தேடுகிறான், கடவுள் தன் தந்தையென்று சொல்லி இறுமாந்திருக்கிறான்.

¹⁷ அவனுடைய சொற்கள் உண்மையா என்று பார்ப்போம், அவன் வாழ்வின் முடிவில் என்ன நடக்குமெனச் சோதித்தறிவோம்.

¹⁸ எனெனில், நீதிமான் கடவுளின் மகனாயின், அவனுக்கு அவர் துணை செய்வார், மாற்றார் கையினின்று அவனை விடுவிப்பார்.

¹⁹ அவனுடைய சாந்தத்தை அறிந்து கொள்ளவும், பொறுமையைச் சோதித்துப் பார்க்கவும், அவனை நிந்தை வேதனைப்படுத்திப் பார்ப்போம்.

²⁰ வெட்கத்துக்குரிய சாவுக்கு அவனை ஆளாக்குவோம், ஏனெனில், அவன் சொற்படி அவனுக்குத் தான் கடவுளின் துணையிருக்குமே!"

²¹ பொல்லாதவர்கள் இவ்வாறு எண்ணி ஏமாந்து போயினர்@ ஏனெனில் அவர்களின் தீய எண்ணமே அவர்களைக் குருடராக்கிவிட்டது.

²² கடவுளின் மறைபொருட்களை அவர்கள் அறியார்கள்@ தூய வாழ்விற்குத் கைம்மாறு உண்டு என்பதில் அவர்களுக்கு நம்பிக்கையில்லை@ மாசற்ற ஆன்மாக்களுக்குப் பரிசு கிடைக்கும் என அவர்கள் ஏற்றுக் கொள்வதில்லை.

²³ ஏனெனில் அழியாமைக்கென்றே கடவுள் மனிதனைப் படைத்தார், தமது காலங்கடந்த தன்மையின் சாயலாகவே அவனை உண்டாக்கினார்.

²⁴ ஆனால் பசாசின் பொறாமையால் சாவு உலகில் நுழைந்தது.

²⁵ அவன் பக்கம் சேர்கிறவர்கள் அதை நுகர்வார்கள்.