ஒல்வது அறியும் விருந்தினனும், ஆர் உயிரைக் கொல்வது இடை நீக்கி வாழ்வானும், வல்லிதின் சீலம் இனிது உடைய ஆசானும், - இம் மூவர் ஞாலம் எனப் படுவார்.

26

நல்ல விருந்தினனும், உயிரைக் கொல்லாது வாழ்பவனும், ஒழுக்கத்தை உடைய ஆசிரியனும் உயர்ந்தோர் ஆவார்.

உண் பொழுது நீராடி உண்டலும், என் பெறினும் பால் பற்றிச் சொல்லா விடுதலும் தோல் வற்றிச் சாயினும் சான்றாண்மை குன்றாமை, - இம் மூன்றும் தூஉயம் என்பார் தொழில்.

27

குளித்தபின் உண்ணுவதும், பொய் சொல்லாமல் இருத்தலும், தோல் வற்றிச் சுருங்கினாலும் நற்குணங்களில் இருந்து குறையாமையும், ஆகிய இம்மூன்றும் நல்லவர் செயல்களாகும்.

வெல்வது வேண்டி வெகுண்டு உரைக்கும் நோன்பியும், இல்லது காமுற்று இருப்பானும், கல்விச் செவிக் குற்றம் பார்த்திருப்பானும், - இம் மூவர் உமிக் குற்றுக் கை வருத்துவார்.

28

வெல்ல வேண்டி சினந்து சொல்கின்ற தவம் இல்லாதவனும், கிடைத்தற்கரிய பொருளை விரும்புபவனும், பிறன் கல்வியில் குற்றத்தைப் பார்ப்பவனும் ஆகிய இம்மூவரும் துன்பத்தையே அடைவர்.

பெண் விழைந்து பின் செலினும், தன் செலவில் குண்றாமை; கண் விழைந்து கையுறினும், காதல் பொருட்கு இன்மை; மண் விழைந்து வாழ் நாள் மதியாமை; - இம் மூன்றும் நுண் விழைந்த நூலவர் நோக்கு.

29

தன்னைச் சேர விரும்பும் பெண்ணைச் சேராமையும், பிறர் பொருளுக்கு ஆசைப்படாமல் இருத்தலும், வாழ்கின்ற காலத்தை மதிக்காமல் இருத்தலும் கற்றவர்களின் கருத்தாகும்.

தன் நச்சிச் சென்றாரை எள்ளா ஒருவனும், மன்னிய செல்வத்துப் பொச்சாப்பு நீத்தானும், என்றும் அழுக்காறு இகந்தானும், - இம் மூவர் நின்ற புகழ் உடையார்.

30

தன்னை மதித்தவரை இகழாது இருத்தலும், செல்வம் வந்த போது நண்பர்களை மறவாமல் இருத்தலும், பகைவரின் செல்வம் கண்டு மகிழ்வதும் செய்தவர் அழியாப் புகழ் உடையார்.