திருப்பிரமபுர மென்பது சீர்காழி. இத்தலம் சோழநாட்டிலுள்ளது.

சுவாமிபெயர் - பிரமபுரீசர்.
தேவியார் - திருநிலைநாயகி.

678

எரியார்மழுவொன் றேந்தியங்கை யிடுதலை யேகலனா வரியார்வளையா ரையம்வவ்வாய் மாநலம் வவ்வுதியே சரியாநாவின் வேதகீதன் தாமரை நான்முகத்தன் பெரியான்பிரமன் பேணியாண்ட பிரம புரத்தானே.

1.063.1

உச்சரிப்பு தவறாதவாறு நாவினால் வேத கீதங்களைப் பாடுபவனும், தாமரை மலர்மேல் விளங்குவோனும் ஆகிய நான்கு திருமுகங்களை உடைய பெரியவனாகிய பிரமன் விரும்பி வழிபட்டு ஆட்சிபுரிந்த பிரமபுரத்தில் விளங்கும் இறைவனே! எரியும் மழு ஆயுதத்தைக் கையில் ஏந்தி அழகிய கையில் பிரமனது ஐந்து தலைகளில் ஒன்றைக் கொய்து கொண்ட மண்டை ஓட்டையே உண்கல னாகக் கொண்டு வீதிகள்தோறும் பலி ஏற்பது போல் வந்து வரிகளை உடைய வளையல்களை அணிந்த இளம் பெண்கள் தரும் பிச்சையை ஏலாது அவர்களது மிக்க அழகைக் கவர்ந்து செல்கின்றாயே! இது நீதிதானா?

679

பெயலார்சடைக்கோர் திங்கள்சூடிப் பெய்பலிக் கென்றயலே கயலார்தடங்க ணஞ்சொனல்லார் கண்டுயில் வவ்வுதியே இயலானடாவி யின்பமெய்தி யிந்திரனாண் மண்மேல் வியலார்முரச மோங்குசெம்மை வேணு புரத்தானே.

1.063.2

இந்திரன் விண்ணுலகை இழந்து மண்ணுலகம் வந்து முறைப்படி ஆட்சி நடத்தி மகிழ்வெய்தி வழிபட்டு வாழ்ந்த சிறப்பினதும், பெரிதாய முரசுகள் ஓங்கி ஒலிப்பதும் நீதி நிலை பெற்றதும் ஆகிய வேணுபுரத்தில் எழுந்தருளிய இறைவனே, கங்கை தங்கிய சடைமுடியில் ஒரு திங்களைச் சூடி மகளிர்இடும் பலியை ஏற்பதற்கு என்றே வந்து அதனின் வேறாய் மீன் போன்ற தடங்கண்களையும் அழகிய சொற்களையும் உடைய இளம்பெண்களின் கண்கள் துயில் கொள்வதைக் கவர்ந்து அவர்களை விரக நோய்ப் படுத்தல் நீதியோ?

680

நகலார்தலையும் வெண்பிறையு நளிர்சடை மாட்டயலே பகலாப்பலிதேர்ந் தையம்வவ்வாய் பாய்கலை வவ்வுதியே அகலாதுறையு மாநிலத்தில் அயலின்மை யாலமரர் புகலான்மலிந்த பூம்புகலி மேவிய புண்ணியனே.

1.063.3

இம்மாநிலத்தில் தம்மை அடைக்கலமாக ஏற்போர் பிறர் இன்மையால் தேவர்கள் தமக்குப் புகலிடமாய் வந்தடைந்த சிறப்பினதும், அவர்கள் அகலாது உறைவதுமாகிய அழகிய புகலி நகரில் மேவிய புண்ணியனே! சிரிக்கும் தலையோட்டையும் வெண்மையான பிறை மதியையும் குளிர்ந்த சடையில் அணிந்து பகற்போதில் பலி ஏற்பது போல் வந்து, மகளிர்தரும் பிச்சைப் பொருள் கொள்ளாது அவர்கட்கு விரகதாபம் அளித்து, அதனால் அவர்கள் அணிந்துள்ள ஆடை முதலியன, நெகிழும்படி செய்து போதல் நீதியோ?

681

சங்கோடிலங்கத் தோடுபெய்து காதிலொர் தாழ்குழையன் அங்கோல்வளையா ரையம்வவ்வா யானலம் வவ்வுதியே செங்கோனடாவிப் பல்லுயிர்க்குஞ் செய்வினை மெய்தெரிய வெங்கோத்தருமன் மேவியாண்ட வெங்குரு மேயவனே.

1.063.4

கொடிய அரசன் எனப்படும் எமதருமராசன் தானும் குருவாகிச் செங்கோல் ஆட்சியை நடத்தித் தான் செய்யும் செயல்கள் நீதிநெறிக்கு உட்பட்டவை என்ற உண்மை எல்லோர்க்கும் தெரியுமாறு செங்கோல் முறைகளை வந்து கற்று அருள் புரிந்து ஆண்ட வெங்குரு என்னும் தலத்தில் எழுந்தருளியவனே! சங்கக் குண்டலத்தோடு விளங்குமாறு தோடணிந்தும் ஒரு காதில் தாழும் குழையணிந்தும் பலி ஏற்பதற்கென்று வந்து அழகிய திரண்ட வளையல்களை அணிந்த இளம் பெண்களின் அழகினைக் கவர்ந்து செல்லல் நீதியோ?

682

தணிநீர்மதியஞ் சூடிநீடு தாங்கிய தாழ்சடையன் பிணிநீர்மடவா ரையம்வவ்வாய் பெய்கலை வவ்வுதியே அணிநீருலக மாகியெங்கு மாழ்கட லாலழுங்கத் துணிநீர்பணியத் தான்மிதந்த தோணி புரத்தானே.

1.063.5

மண்ணுலகம் அழகிய நீருலகம் ஆகி, அனைத்திடங்களும் ஆழமான கடலால் மூழ்கி வருந்தும் அவ்வேளையில், அச்சம் தரும் அக்கடல் பணியுமாறு தான் மட்டும் அவ்வூழி வெள்ளத்தில் அழியாது மிதந்த தோணிபுரத்து இறைவனே! தன்னை வந்து பணிந்த மதியைச் சூடி அம்மதியை நெடிது நாள் காத்தருளிய, தாழ்ந்து தொங்கும் சடைமுடியை உடையவனாய், காமநோயால் வருந்தும் மகளிர் பால் சென்று அவர்கள் தரும் பிச்சையை ஏலாது அவர்களின் ஆடைகளை நிலைகுலையச் செய்தல் நீதியாகுமா ?

683

கவர்பூம்புனலுந் தண்மதியுங் கமழ்சடை மாட்டயலே அவர்பூம்பலியோ டையம்வவ்வா யானலம் வவ்வுதியே அவர்பூணரையர்க் காதியாய வடன்மன்ன னாண்மண்மேல் தவர்பூம்பதிக ளெங்குமெங்குந் தங்கு தராயவனே.

1.063.6

அணிகலன்களை அணிந்த அரசர்களாகிய அவர்க்கெல்லாம் தலைவனாகிய வலிமை பொருந்திய மன்னனாகிய திருமால் வராக அவதாரத்தில் இரண்ய கசிபுவைக் கொன்ற பழி நீங்கப் பூசித்து ஆட்சி செய்த இம்மண்ணுலகில் உள்ளதும், தவமுனிவர்கள் எல்லா இடங்களிலும் தங்கும் சிறப்பினதும், ஆகிய பூந்தராயில் எழுந்தருளியவனே, இம்மண்ணுலகைக் கவர வந்த அழகிய கங்கையையும் தண்ணிய மதியையும் மணம் கமழும் சடைமிசைச் சூடி மகளிர் அருகருகே இடும் சுவைமிக்க பலியாகிய உணவை ஏலாது அவர்களின் அழகை வவ்வுகின்றாயே; இது நீதியோ?

684

முலையாழ்கெழுவ மொந்தைகொட்ட முன்கடை மாட்டயலே நிலையாப்பலிதேர்ந் தையம்வவ்வாய் நீநலம் வவ்வுதியே தலையாய் கிடந்திவ் வையமெல்லாந் தன்னதொ ராணைநடாய்ச் சிலையான்மலிந்த சீர்ச்சிலம்பன் சிரபுர மேயவனே.

1.063.7

கரவாக அமுதுண்டதால் திருமாலால் வெட்டப்பெற்றுத் தலைமாத்திரமாய் நின்ற வில்வீரனாகிய சிலம்பன் என்னும் இராகு வழிபட்டு இவ்வையகமெல்லாவற்றையும் தன் ஆணைவழி நடத்தி ஆட்சி புரிந்த சிரபுரம் என்னும் நகரில் எழுந்தருளிய இறைவனே! முல்லையாழை மீட்டி மொந்தை என்னும் பறை ஒலிக்கச் சென்று வீட்டின் முன் கடையின் அயலே நின்று உண்பதற்காக அன்றிப் பொய்யாகப் பிச்சை கேட்டு மகளிர் தரும் உணவைக் கொள்ளாது நீ அவர்தம் அழகினைக் கவர்வது நீதியோ?

685

எருதேகொணர்கென் றேறியங்கை யிடுதலை யேகலனாக் கருதேர்மடவா ரையம்வவ்வாய் கண்டுயில் வவ்வுதியே ஒருதேர்கடாவி யாரமரு ளொருபது தேர்தொலையப் பொருதேர்வலவன் மேவியாண்ட புறவமர் புண்ணியனே.

1.063.8

ஒரு தேரைச் செலுத்திய அரிய போரில் பத்துத் தேர்களை அழியுமாறு சண்டையிடும் தேர் வல்லவன் ஆகிய சிபிச் சக்கரவர்த்தி வீற்றிருந்து அரசாண்ட சிறப்பினதும் அவனை வஞ்சித்துப் புறாவின் எடைக்கு எடை தசைகேட்ட பாவம் தீரத் தீக்கடவுள் வழிபட்டதுமான புறவம் என்னும் சீகாழிப் பதியில் விளங்கும் இறைவனே! தனது எருது ஊர்தியைக் கொணர்க என ஆணையிட்டு அதன்மிசை ஏறித்தனது அழகிய கையில் ஏந்திய பிரமகபாலத்தையே உண்கலனாகக் கொண்டு விரும்பும் அழகுடைய மகளிரிடும் பலியைக் கொள்ளாது அவர்களின் உறக்கம் கெடுமாறு விரகதாபம் செய்து வருதல் நீதியோ?

686

துவர்சேர்கலிங்கப் போர்வையாருந் தூய்மை யிலாச்சமணுங் கவர்செய்துழலக் கண்டவண்ணங் காரிகை வார்குழலார் அவர்பூம்பலியோ டையம்வவ்வா யானலம் வவ்வுதியே தவர்செய்நெடுவேற் சண்டனாளச் சண்பை யமர்ந்தவனே.

1.063.9

உடலைத் துளைக்கும் நீண்ட வேலை உடைய இயமனை அடக்கி ஆளச் சண்பையில் எழுந்தருளிய இறைவரே! காவி நிறம் சேர்ந்த ஆடையைப் போர்த்த புத்தரும், தூய்மையற்ற சமணரும் மனம் திரிந்து உழலுமாறு செய்து, பிச்சையேற்கும் கோலத்தவராய் மகளிர் வாழும் இல்லங்களை அடைந்து, நீண்ட கூந்தலை உடைய அம்மகளிர் கண்ட அளவில் மனம் திரிந்து நிற்க, அவர்கள் இடவந்த இனிய உணவாகிய பிச்சையை ஏலாது அவர்தம் அழகினைக் கவர்ந்து செல்கின்றீரே; இது நீதியோ?

687

நிழலான்மலிந்த கொன்றைசூடி நீறுமெய் பூசிநல்ல குழலார்மடவா ரையம்வவ்வாய் கோல்வளை வவ்வுதியே அழலாயுலகங் கவ்வைதீர வைந்தலை நீண்முடிய கழனாகரையன் காவலாகக் காழி யமர்ந்தவனே.

1.063.10

உலகம் அழலாக வெதும்பி வருந்திய துன்பம் தீருமாறு ஐந்து தலைகளையும் நீண்ட முடியையும் வீரக் கழலையும் அணிந்த நாகங்களின் தலைவனாகிய காளிதன் என்னும் பாம்பு காவல் புரிந்த காழிப் பதியில் அமர்ந்த தலைவனே! ஒளி நிறைந்த கொன்றை மலர் மாலையைச் சூடி, திருமேனியில் நீற்றினைப் பூசிக் கொண்டு பிச்சையேற்பவர் போல மகளிர் வாழும் வீதிகளில் சென்று அழகிய கூந்தலினை உடைய மகளிர்தரும் பிச்சையை ஏலாது அவர்களை விரகதாபத்தினால் மெலியச் செய்து அவர்தம் திரண்ட வளையல்களை வவ்வுகின்றீரே; இது நீதியோ?

688

கட்டார்துழாயன் றாமரையா னென்றிவர் காண்பரிய சிட்டார்பலிதேர்ந் தையம்வவ்வாய் செய்கலை வவ்வுதியே நட்டார்நடுவே நந்தனாள நல்வினை யாலுயர்ந்த கொட்டாறுடுத்த தண்வயல்சூழ் கொச்சை யமர்ந்தவனே.

1.063.11

ஆற்றின் நடுவே பராசரமுனிவன் மச்சகந்தியைக் கூடிய பழி போகும்படி; அம்முனிவன் செய்த பூசனையால், அம்முனிவர் அடையுமாறு அப்பெண்ணுக்கு மணத்தையும் நல்லொழுக்கத்தையும் அளித்து அம்முனிவனை வாழச் செய்த சிறப்பினதாகிய குளிர்ந்த வயல்களால் சூழப்பட்ட கொச்சைவயம் என்னும் இத்தலத்தில் எழுந்தருளிய இறைவனே! கட்டப்பட்ட துளசி மாலையை அணிந்த திருமால் நான்முகன் என்ற இவர்களாலும் காண்டற்கரிய மேன்மையனாகிய நீ பிச்சை ஏற்கச் சென்று மகளிர் தரும் பலியை ஏலாது அவர் தம் அழகிய ஆடைகளை வவ்வுதல் நீதியோ?

689

கடையார்கொடிநன் மாடவீதிக் கழுமலர்வூர்க் கவுணி நடையார்பனுவன் மாலையாக ஞானசம் பந்தன்நல்ல படையார்மழுவன் மேன்மொழிந்த பல்பெயர்ப் பத்தும்வல்லார்க் கடையாவினைகள் உலகில்நாளும் அமருல காள்பவரே.

1.063.xxx

வாயில்களிற் பொருந்திய கொடிகளோடு கூடிய மாடவீடுகளை உடைய வீதிகள் சூழ்ந்த கழுமலம் என்னும் சீகாழிப் பதியில் கவுணியர் குலத்தில் தோன்றிய ஞானசம்பந்தன் சந்தநடைகளோடு கூடிய இலக்கிய மாலையாக மழுப்படையை உடைய சீகாழி இறைவர்மேற் பாடிய பல் பெயர்ப்பத்து என்னும் இத்திருப்பதிகத்தை ஓதி வழிபட வல்லவர்களை இவ்வுலகில் துன்புறுத்தும் வினைகள் ஒருநாளும் வந்து அடையா. மறுமையில் அவர்கள் அமரருலகினை ஆள்வர்.