கொழுஞ் சுளைப் பலவின் பயம் கெழு கவாஅன், செழுங் கோள் வாங்கிய மாச் சினைக் கொக்கினம் மீன் குடை நாற்றம் தாங்கல்செல்லாது, துய்த் தலை மந்தி தும்மும் நாட! நினக்கும் உரைத்தல் நாணுவல்- இவட்கே	5
நுண் கொடிப் பீரத்து ஊழ் உறு பூ எனப் பசலை ஊரும் அன்னோ; பல் நாள் அரி அமர் வனப்பின் எம் கானம் நண்ண, வண்டு எனும் உணராவாகி, மலர் என மரீஇ வரூஉம், இவள் கண்ணே.	10

கொழுத்த சுளையையுடைய பலாவின் பயன் மிக்க மலைப் பக்கத்தில் செழுமையாகிய காய் காய்த்துப் பருத்தலாலே தாங்கமாட்டாது வளைந்த கரிய கிளையிலே வந்து தங்கிய; கொக்கானது மீனைக் கொணர்ந்து குடைந்து தின்னுதலால் உண்டாகிய புலவு நாற்றம் பொறுக்கவியலாது; ஆங்குள்ள பஞ்சுபோன்ற தலையையுடைய மந்தி தும்மா நிற்கும் மலை நாடனே!; பலநாளும் அறியப்படுகின்ற அமர்ந்த அழகுடைய எமது தினைப்புனத்தை நீ அடைதலுண்டெனினும்; இன்ன காரணத்தாலே தோன்றினவென்று நம்மால் உணரப்படாதனவாகி; நீல மலர் போலப் பொருந்திவரும் இவளுடைய கண்ணில்; நுண்ணிய கொடிப் பீர்க்கின் மலர்ந்த பிற்றை நாள் உதிரும் பழம் பூவின் நிறம்போலப் பசலை உண்டாகாநிற்கும்; அதனை நினக்குச் சொல்லவும் யான் வெட்கமுடையவளாயிராநின்றேன்; இவட்கு இத்தகைய துன்பம் வாராதபடி காப்பாயாக;

தோழி, தலைமகனை வரைவுகடாயது. - மதுரை மருதன் இளநாகனார்